Jordan Peele ရဲ႕ ဒုတိယေျမာက္ရုပ္ရွင္ကားႀကီး Us ဟာဒီႏွစ္ရဲဲ႕ အေကာင္းဆံုးကားတစ္ကားစာရင္းဝင္ခဲ႔ပါၿပီ။ ရုပ္ရွင္ေကာင္းတစ္ကားရဲ႕ ရွိသင့္တာေတြ အကုန္လံုးနီးပါးရွိေနတဲ႔အတြက္ေၾကာင့္ပါ။ ပထမဆံုး ေျပာျပခ်င္တာ Music ပါ။ အစအဆံုး သံုးသြားတဲ႔ တီးလံုးေတြ အရမ္းကိုေကာင္းပါတယ္။ Cinematography လည္း အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ အရမ္းထူးျခားဆန္းျပားတဲ႔အကြက္ေတြ သံုးၿပီး ခ်ာခ်ာလည္ေအာင္လုပ္ထားတာမဟုတ္ဘဲ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းနဲ႔ အထာက်က် ျပသြားတာ ၾကည့္ရင္းနဲ႔ ၾကည္ညိုေနမိေအာင္ပါပဲ။ သရုပ္ေဆာင္ပိုင္းမွာလည္း အေကာင္းဆံုးက Lupita ေပါ႔။ ႏွစ္ကိုယ္ခြဲကားေတြ ၾကည့္ဖူးၾကတာပဲ။ အဲႏွစ္ကိုယ္ခြဲေတြက စရိုက္မတူရင္ေတာင္ အမ်ားႀကီးမကြဲပါဘူး။ ဒီမွာက ကိုယ္က ေၾကာက္တတ္တဲ႔ ဘာမွမသိတဲ႔သူ၊ ေနာက္တစ္ေယာက္က ရက္စက္ၿပီး နာၾကည္းမႈအျပည့္နဲ႔ psycho ပံုစံတစ္ေယာက္။ အဲဒါကိုမွ Adelaide က ေၾကာက္တတ္တဲ႔ trauma ျဖစ္ေနတဲ႔ မိန္းမသားတစ္ေယာက္ကေန တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ေျပာင္းလဲလာၿပီး သားသမီးအတြက္ ဘာမဆိုလုပ္မဲ႔ ဘာကိုမွမေၾကာက္မဲ႔ ရုပ္မ်ိဳးထြက္လာတာလည္း လန္ထြက္ေနပါတယ္။ဇာတ္လမ္းဇာတ္ညႊန္းကေတာ႔ ျဖည္းျဖည္းေျပာၾကည့္ရေအာင္။ တစ္ခုရွိတာက JP ရိုက္တဲ႔ ၂ ကားလံုးဟာ သာမန္ mainstream horror ကားေတြလို အေပၚယံေလာက္နဲ႔ ၿပီးသြားတဲ႔ ဇာတ္လမ္းေတြမဟုတ္ၾကပါဘူး။ ပထမကား Get Out တုန္းက လူျဖဴလူမည္း အသားေရာင္ကြဲျပားမႈအေပၚမွာ ပညာသားပါပါ ေရးသားထားတယ္။ အင္တာဗ်ဴးတစ္ခုမွာ JP ေျပာသလိုပါ။ Get Out ကိုၾကည့္ရင္ black people က တစ္မ်ိဳးေတြးမယ္၊ white people က တစ္မ်ိဳးေတြးမယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဒီလို racism ေပၚအေျခခံတည္ေဆာက္ထားတဲ႔ ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးက ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ အရမ္းႀကီး နားမလည္ေပးႏိုင္ဘူးလို႔ထင္တယ္။ ဘာလို႔ဆို ကိုယ္ေတြနဲ႔ အဲကိစၥေတြက အလွမ္းေဝးေနတာကိုး။ ဒါေပမဲ႔ Get Out အေၾကာင္းဖတ္ေလ၊ video ေတြလိုက္ၾကည့္ေလ JP ရဲ႕ အေရးအသားနဲ႔ ဇာတ္လမ္းတည္ေဆာက္ပံုေတြက ေလးစားရင္းေလးစားမိေအာင္ျဖစ္ခဲ႔ပါတယ္။အခု Us မွာလည္း ဒီလိုပါပဲ။ Urban myth ေတြ၊ USA ရဲ႕ သမိုင္းေၾကာင္းက နာၾကည္းစရာျဖစ္ရပ္မ်ိဳးေတြကို အေျခခံၿပီး တည္ေဆာက္ထားလို႔ သူတု႔ိေတြနဲ႔ယွဥ္ရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ရာႏႈန္းျပည့္ ခံစားႏိုင္မွ ခံစားႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမဲ႔ အဲလိုေျပာလိုက္လို႔လည္း တစ္ကားလံုး ဘာမွနားမလည္ဘဲ ေပါ႔ပ်က္ပ်က္ႀကီးလို႔ မထင္လိုက္ပါနဲ႔။ တစ္ကားလံုးက twist ေတြက ပရိတ္သတ္ကို ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ သယ္ေဆာင္သြားေပးႏိုင္ခဲ႔တယ္။ ဇာတ္လမ္းၿပီးၿပီလို႔ ထင္တဲ႔အခ်ိန္မွာမွ အခ်ိန္ပိုမွာ ဂိုးသြင္းသလို ေနာက္ twist ထပ္ထည့္သြားေသးသဗ်။ ၾကည့္ၿပီးသြားတဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း ရုပ္ရွင္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္ေတြ၊ easter egg ေတြ လိုက္ရွာရ၊ ေတြးရနဲ႔ ေတာ္ေတာ္အခ်ိန္ကုန္ခဲ႔ေသးတယ္။ဇာတ္ညႊန္းကလည္း Get Out နဲ႔ Oscar ရထားသူပီပီ အခုထိ skill ျပေနတုန္းပါ။ Family တစ္ခုအျဖစ္ ပံုေဖာ္ထားတာ ေတာ္ေတာ္သဘာဝက်တယ္။ ေမွာင္ေနတုန္း ကုိယ့္သားကိုယ္ျမင္ၿပီး လန္႔သြားတာမ်ိဳး။ JP ကိုယ္တိုင္က ဟာသလူရႊင္ေတာ္လည္းျဖစ္တဲ႔အတြက္ ဟာသေတြလည္း ေတာ္ေတာ္ေလးပါပါတယ္။ ဒါေပမဲ႔ ဟာသေတြ၊ ေၾကာက္စရာအခန္းေတြက Horror ကားႀကီးရယ္၊ ဟာသကားႀကီးရယ္လို႔ ျဖစ္မသြားေစဘဲ ေတာ္ေတာ္မွ်မွ်တတရွိတယ္။ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔ကားလို႔ေျပာရေအာင္လည္း ဖင္တုန္ေအာင္ေၾကာက္ရတာမဟုတ္ဘူး၊ ေတြးရင္းနဲ႔ creepy ျဖစ္တဲ႔ဇာတ္လမ္းမ်ိဳး။ အဲဒီ tethered ေတြအေၾကာင္းေတြးရင္းနဲ႔လည္း ေက်ာခ်မ္းလာရတာမ်ိဳး။Us ရုပ္ရွင္ဟာ သာမန္ Horror ကားေတြလို ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးၾကည့္ၿပီး ၿပီးသြားမဲ႔ ကားတစ္ကားမဟုတ္ပါဘူး။ အစကတည္းက အာရံုစူးစိုက္ၿပီးေသခ်ာလိုက္ၾကည့္ရင္ေတာင္မၿပီးဘဲ ၂ ေခါက္ ၃ ေခါက္ၾကည့္ရင္းမွ ပိုနားလည္ပိုျမင္လာရမဲ႔ ကားမ်ိဳးပါ။ JP made sure of that။ ဆိုေတာ႔ အခ်ိန္ေလးရလို႔ အပ်င္းေျပၾကည့္တာမ်ိဳးဝင္ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ေတာ႔ အရသာအျပည့္ရႏိုင္မွာမဟုတ္သလို သေဘာက်ခ်င္မွလည္း က်ပါမယ္။ ဒါေပမဲ႔ ရုပ္ရွင္ကားေကာင္းမွ ေအးေဆးအခ်ိန္ေပးၾကည့္ခ်င္သူေတြအတြက္ေတာ႔ လံုးဝသေဘာက်ေစမဲ႔ ရုပ္ရွင္ျဖစ္ပါတယ္။ Credit Review
Link (1) 551.14 MB : Download
Link (2) 1.34 GB : Download
Link (3) 5.20 GB : Download
Comments
Post a Comment